ادامه مطلب ادامه مطلب ادامه مطلب ادامه مطلب
درد فقری کشیده ام ، که مپرس / طعم قرضی چشیده ام ،که مپرس
گشته ام بی آبرو در نزد زن / همچو مرغی پر بریده ، که مپرس
آنچنان بیمار گشتم بهر گوشت / تا به کی سویا خریدن ،که مپرس
من به گوش خود شنیدم زین نیوز / نرخ سکه،آخ نالیدم،که مپرس
سوی من از طعم مرغ چیزی نگو / دیدمش آن سوی ویترین ،که مپرس
بی برنج،مهمان حبیب است یا عدو / مزه نیمرو چشیدند ،که مپرس
این تورم تا به کی درحال رشد / من دلم ارزانی خواهد،که مپرس
همچو حافظ،عاقبت شاعر شوی / وقتی کفگیر ته دیگ است،که مپرس